Landen; Syrie, Jordanie, Turkije
Km. 249.930
In Aquaba, het zuidelijkste puntje van Jordanie, hebben we afscheid genomen van alle Enschedeers die door reizen naar Egypte. Wij rijden weer naar het noorden waar we bij Wadi Rum de woestijn in duiken. Eigenlijk mogen er alleen 4 wheel drives het gebied in dus dat is die van ons ook even...... en we hebben uit betrouwbare bronnen vernomen dat er midden in de woestijn een geel VW t2 busje is gesignaleerd.. (dus kunnen wij natuurlijk niet achterblijven!) We laten wat lucht uit de bandjes lopen (gewoon tot 30 tellen terwijl je de band leeg laat lopen) zoals echte dessert rijders doen en gaan op pad. Na een kilometer zitten we vast.....hartstikke vast. Net uit het zicht van het dorp en omdat het al donker wordt is dit onze slaapplaats voor de nacht. Morgen zien we wel verder. Een uur later stopt er een jeep, het blijkt een bedoeine die ons wel los wil trekken en we kunnen bij zijn kamp slapen. Het los trekken lukt hem ook niet en dan zegt hij: "I will make your car 4wd" en laat de voorbanden bijna helemaal leeg lopen! En ja hoor, we kunnen weer rijden, ongelofelijk! S'avonds eten we bij de bedoeinen en die ochtend worden we gewekt door een raar geluid, er wordt een geit geslacht, natuurlijk, logisch!
Km. 249.930
In Aquaba, het zuidelijkste puntje van Jordanie, hebben we afscheid genomen van alle Enschedeers die door reizen naar Egypte. Wij rijden weer naar het noorden waar we bij Wadi Rum de woestijn in duiken. Eigenlijk mogen er alleen 4 wheel drives het gebied in dus dat is die van ons ook even...... en we hebben uit betrouwbare bronnen vernomen dat er midden in de woestijn een geel VW t2 busje is gesignaleerd.. (dus kunnen wij natuurlijk niet achterblijven!) We laten wat lucht uit de bandjes lopen (gewoon tot 30 tellen terwijl je de band leeg laat lopen) zoals echte dessert rijders doen en gaan op pad. Na een kilometer zitten we vast.....hartstikke vast. Net uit het zicht van het dorp en omdat het al donker wordt is dit onze slaapplaats voor de nacht. Morgen zien we wel verder. Een uur later stopt er een jeep, het blijkt een bedoeine die ons wel los wil trekken en we kunnen bij zijn kamp slapen. Het los trekken lukt hem ook niet en dan zegt hij: "I will make your car 4wd" en laat de voorbanden bijna helemaal leeg lopen! En ja hoor, we kunnen weer rijden, ongelofelijk! S'avonds eten we bij de bedoeinen en die ochtend worden we gewekt door een raar geluid, er wordt een geit geslacht, natuurlijk, logisch!
's middags maken we nog een dessert tour samen met Robbert & Clary, 2 Nederlandse Australiers. Wadi Rum is echt fantastisch, dessert, rotsen veel zacht zand.
Vanuit Wadi Rum rijden we naar Syrie. De grensovergang verloopt redelijk soepel en vanuit Damascus rijden we door de woestijn naar Palmyra. Heerlijk om in de woestijn te kamperen. Er is geen teken van leven te bekennen, het lijkt wel een maanlandschap! Hier en daar hebben we wat takjes kunnen vinden, net genoeg om die avond een kampvuurtje te maken.
De grensovergang van Syrie naar Turkije is heel vaag, in eerste instantie stond ie niet aangegeven alleen op de kaart dus we hoopten dat ie uberhaupt nog bestond. In het grensdorpje Al Qamishli aangekomen zien we tot onze opluchting een bord Turkije links. We volgen de rotonde en ineens blijkt de afslag naar de grens de afslag van de rotonde te zijn. We zijn de enige auto, de rest zijn Irakezen die verplicht even de grens over moeten om hun 3-maanden visum te vernieuwen. De syrische douane lijkt in het begin zeer chaotisch en er wordt vaak "money, money" naar ons geschreeuwd. Uiteindelijk blijkt er systeem in te zitten en het gaat er snel. De Turkse kant gaat minstens zo snel en binnen een half uur zijn we de grensen over. Blijkt dat ze net dicht gingen en ons er nog snel even doorheen wilden werken: Mooi wark!
Vanaf de grens rijden we door Koerdisch Turkije. Het blijkt niet veilig te zijn volgens de kenners. We voelen ons niet onveilig, want om het uur staat er een militaire post incl. tanks en kalasnikovs, die onze paspoorten checken. Wel vraagt 1 militair: Turkey has so many beautifull places, why do you come here? Die nacht vinden we een stille weg met een parkeerplaatsje en willen er gaan slapen. Een passerende automobilist maakt ons duidelijk dat het niet echt veilig is, we moeten hem maar volgens naar het volgende dorp. Het is een bergdorpje waar wij wel eens de eerste buitenlanders ooit kunnen zijn, althans zo worden we nagestaard. Die avond eten we met zijn familie mee en moeten er zelfs blijven slapen. Dit slaan we vriendelijk af, onze bus is toch beter....
De hele weg door Turkije is werkelijk fantastisch ondanks de militaire aanwezigheid. Het komt in onze top 5! We komen in de stad Van aan waar we een paar dagen blijven. Lekker een hotel in om te douchen en er worden wat onderdelen voor de VW besteld zodat hij er weer even tegenaan kan.
Voor de mensen die het nog niet hebben gevonden
in de rechternavigatie staat een link 'wil je weten waar we zijn'. Hier spotten
we dagelijks onze slaapplek en kun je in google maps bekijken waar we
staan.
Liefs M&M
Ps. bedankt voor alle leuke reacties! we vinden het super dat iedereen zo betrokken is
