Paspoort perikelen

dinsdag 14 december 2010 15:57 Gepost door Maud en Martijn 11 reacties
Een tijdje geleden hebben we onze tweede paspoorten naar Nederland gestuurd om via Den-Haag visums aan te vragen voor India en Pakistan. We hadden geprobeerd om dit in Amman en Damascus voor elkaar te krijgen maar niet gelukt. Via Nederland is het wel gelukt dat is het positieve nieuws! Maar nu moeten de paspoorten weer terug gestuurd worden naar ons. DHL gebeld met de vraag of het naar een vestiging in Iran gestuurd kon worden, nee hoor dit is geen probleem… DUS WEL! DHL verstuurd geen paspoorten naar Iran en geen enkele andere koerier doet dit omdat hier alles dubbel door de douane gaat. Veel wordt tegen gehouden of verdwijnt…



Brug midden in Esfehan
 
Duss hebben we wel een visums  maar geen paspoort  daar kom je niet ver mee. We kunnen Iran ook niet uit om het ergens anders naar toe te laten sturen want we hebben een single entry visum. En om de bus dan alleen te laten terwijl je niet weet of je een nieuw visum krijgt is ook geen optie.

die linker is leuk, kan ik die ook kopen?

Gelukkig  is onze helpdesk Nico er nog, dus die heeft wat rond zitten bellen met ambassades ed. En er is een optie: via de diplomatieke post kan het verstuurd worden. Maar geen garantie dat het aankomt en je bent ook niet verzekerd. Aangezien het de beste (en de enige) optie voor ons is, doen we het maar, fingers crossed. Maar dat betekend wel terug naar Teheran, terwijl we al redelijk zuidwaarts zijn gegaan. We hebben er over gedacht om met de trein te gaan 3,5 dollar pp maar ja we rijden die 900 km ook zelf voor 1 dollar diesel haha dus doe we dat maar…
Mooie zandduinen om vanaf te rennen...

Gelukkig was het niet moeilijk om de huidige visums te verlengen. Het kostte 6 uur, 2 pasfoto’s met hoofddoek, en 40 dollar. Maar we mogen tot 8 januari blijven! Nadeel is we kunnen hier niet pinnen dus we hebben nog steeds hetzelfde budget…

Midden op de zoutvlakte kamperen

In Teheran aangekomen lezen we in de mail dat we de volgende dag onze paspoorten al kunnen afhalen, wat een timing. De Nederlandse Ambassade reageert wel zeer verbaasd en snapt niet hoe het ons gelukt is de diplomatieke post service te gebruiken. “Daar is het niet voor bedoeld” jaja, whatever, we zijn zo opgelucht, we hebben onze paspoorten met visa’s!!
ps. we willen nog 1 ding hieraan toevoegen, het beeld wat 'het westen' van Iran heeft komt totaal niet overeen met de werkelijkheid! (we krijgen nl aardig wat mail over onze veiligheid :-))
  • De mensen zijn hier zooooo ontzettend vriendelijk!
  • Het is hier veel veiliger dan in Nederland (echt waar!), we worden zelfs alleen achtergelaten in een shopje waar de hele kasinhoud gewoon voor het grijpen ligt...
  • We worden regelmatig (bijna elke dag) uitgenodigd bij mensen thuis zonder enige bijbedoeling...
  • Aangezien we de enige westerlingen zijn hier op straat, zijn wij een bezienswaardigheid op zich en praten we ons suf....
 Wij vinden het hier geweldig! dus niemand hoeft zich druk te maken :-)


Liefs M&M

En dan waren er nog de foto's 

Iran, waar de diesel gratis is

zondag 5 december 2010 17:09 Gepost door Martijn & Maud 6 reacties
Landen: Turkije, Iran
Km: 251.614
De verwachte cultuurshock is uitgebleven, vooral ik (Maud) had verwacht dat ik wel even een paar dagen zou moeten wennen aan Iran. Maar blijkbaar zijn we in Syrië en Jordanië zo gewend geraakt aan de burka’s, het gestaar, en de man-vrouw relaties die iets anders zijn dan de westerse, dat het hier allemaal meevalt. Waar ik in Syrië niet aangekeken werd door sommige mannen, praten ze hier soms alleen met mij en staat Martijn er een beetje bij. Er zit blijkbaar toch veel verschil tussen de Arabische cultuur en de Perzische cultuur waar Iran onder valt.
De grensovergang:

25 november zijn we vanaf de VW garage richting de grens gereden, 200km door prachtig bergachtig gebied richting Yüksekova waar we bij Esendere de grens overgaan. In Yüksekova aangekomen voelt alles een beetje vreemd, auto’s spookrijden en een taxichauffeur stopt ons, we begrijpen hem niet maar dan gebaart hij ons iets met schieten. Terwijl we voorzichtig verder rijden zien we opeens dat er aan de andere van de straat allemaal autobanden branden en er allemaal troep ligt. Zo te zien zijn er opstootjes geweest de avond ervoor tussen de Koerdische bevolking en de overheid. Dat verklaart opeens ook allemaal de spookrijders, wij dachten alweer rare turken en hun verkeergedrag… het was dus toch ergens goed voor.


We vragen ons even af moeten we verder rijden, maar op straat is het redelijk druk er lopen ook meisjes en vrouwen en kinderen en daarnaast waren we als er echt wat groots aan de hand was wel tegen gehouden door de militaire posten verklaren we tegen onszelf. Uiteindelijk als we het stadje uit rijden blijkt dat ook zo te zijn. Niks aan de hand.



De grens overgang zelf is een eitje! Totaal wat anders dan we op forums gelezen hadden. Binnen een uur hadden we alles geregeld! Bij de grens zelf blijkt dat Martijn en ik apart de grens over moeten, hij met de auto via de buitenkant en ik binnendoor. Dat voelt toch een beetje onwennig omdat we normaal altijd samen de grens over gaan en we elkaar hebben om op terug te vallen. En dan moet ik ook nog die sjaal op mijn hoofd binden wat natuurlijk niet gaat omdat er een hele rij mensen staat te kijken. Met geen idee hoe dat ding op mijn hoofd zit loop ik dan ook onwennig naar de rij. pff de eerste dag is altijd een beetje vreemd. Als ik Martijn weer zie is bijna alles geregeld we mogen erdoor en de auto ook! Zelfs zonder de een dure dieselkaart die verplicht is voor dieselauto’s. Komen we er dan weer mee weg. In Syrie heeft het ons in totaal 200 dollar gescheeld door bij de grens te zeggen dat we een benzineauto zijn.
Bij de grens ontmoeten we ook Payam die goed Engels spreekt en nodigt ons uit om mee te gaan naar zijn familie in Tabriz waar we uiteindelijk 2 nachten verblijven. Hij laat ons de stad zien en is onze gids. De eerste indruk van iran is, huh, de stad is modern… na een week kunnen we dan ook wel zeggen dat Iran ons alleen maar positief verbaasd!





IranLand van 70 miljoen inwoners waarvan 70% onder de 30. Oppervlakte 1.648.000 km met bergen, woestijn, zee, goede snelwegen, steden die moderner zijn dan je zou verwachten. De munteenheid is de rial €1 = 14.111 (we zijn dus miljonair!)


TankenHet liefst zou Martijn er een hoofdstuk aan wijden, ik heb hem nog nooit zo blij gezien. We tanken namelijk……. 80 liter voor minder dan een euro!!! Jaja we betalen 1 eurocent per liter! Das nog goedkoper dan water in Nederland. Het is echt geweldig! Waar we in buurland Turkije nog het meest betaalden €1,50 per liter is het hier bijna gratis, als er wat langs de tank loopt doen ze er hier dan ook niet moeilijk over. De verplichte dieselkaart die je nodig hebt om te tanken hebben we tot nu toe niet nodig gehad, we hebben al 3 keer getankt op kaarten van vrachtwagenchauffeurs. Zij hebben een quotum van 400 liter per dag (wat ze nooit opkrijgen) dus over 60 liter doen ze niet moeilijk.



GastvrijheidOp de schaal van 10 krijgt Iran een dikke 10! We worden overal uitgenodigd. Vergeef het ons ook dat als we thuiskomen we ons als celeberties gedragen… als we ingehaald worden zitten mensen omgekeerd in de auto, ze stoppen, rijden achter ons en halen weer in, we wuiven als beatrix Als we stoppen in een stadje staan er binnen no time 20 mensen om de bus, ze vechten er bijna om waar we thee mogen drinken, overal waar we lopen moeten er handen geschud worden (vooral martijn) en we worden aangestaard alsof we popstars zijn. Dus vergeef het ons wij kunnen er niks aan doen :-)


VeiligheidIs Iran veilig? Ja! Het zijn zulke gastvrije en aardige mensen dat we ons nog geen seconde onveilig hebben gevoeld. Het enige wat wat aanpassing vergt is het verkeer maar buiten dat… helemaal niks. Toen we laatst weer eens bij iemand uitgenodigt werden om te blijven slapen haalde de vrouw des huizes dekens voor ons, ze was alleen vergeten dat de kalashnikov daar ook in verstopt zat. Hij viel voor ons op de grond! hahaha

Liefs M&MWe hebben weer wat foto's!

Abonneren op: Posts (Atom)