De eerste kras, een ontmoeting met de Volkswagen club van Pakistan, de
Karakoram highway en truck-art...wat??
Helaas het is een feit, we
hebben onze eerste kras te pakken… in een van de nauwe straatjes van Multan is
de bus niet ongeschonden uit de strijd gekomen. De weg was verspert en onze
brommerwegwijspiet wist wel een omleiding, hij was alleen vergeten dat we iets
breder zijn dan zijn brommer. Een riksja en onze bus door de straat paste dus
niet…. Helaas.. al doen we het nog beter dan onze Duitse vrienden met truck. In
Pakistan alleen al hebben ze al 3 auto’s geschampt, die dachten dat de truck
wel opzij zou gaan. NOT
In Multan kwamen we er ook
achter dat onze waterpomp niet meer functioneerde. Oei, wat nu, daar sta je dan
in een land waar we nog geen VW gezien hebben. Gelukkig stonden we vlakbij een
hotel met wifi. Even later kwamen we googlend bij de vw club pakistan (huh
bestaat dat??.). Er stond een telefoonnummer bij dus maar even bellen,
misschien wisten zij een oplossing. Deze meneer wist wel een shopje met VW
onderdelen. Hij zou wel even bellen. En ja, hoor 10 minuten later belde hij
terug met de mededeling dat er een waterpomp op voorraad lag bij 1 van zijn
adresjes 150km verderop, en dat het morgen bij ons kan zijn! Wat… een
reserveonderdeel in Turkije krijgen duurde al 3 dagen! De volgende dag hadden
we inderdaad het onderdeel en Martijn heeft de bus weer perfect gefixed.
Omdat de shop 1,5 uur rijden
van ons vandaan was en de goede richting op. Zijn we er langs gegaan. Deze
liefhebber van VW had zelf een beetle staan in perfecte staat. Er zijn er
ongeveer 30 en bijna allemaal in Islamabad. Achterblijfselen van ambassade
personeel. Toch grappig!
De afgelopen week hebben we
ons afgevraagd wat we zouden gaan doen, gaan we wel richting het noorden, of
gaan we niet. We waren een beetje zat van de stof, de uitlaatgassen, de hele dag politie escortes en de
verzwakte maagjes. Maar ja de Karakoram highway lonkte ook wel een beetje naar
ons… We hebben toch besloten er heen te rijden. Het voelde een beetje als een
once in a lifetime opportunity om het te doen. En we zijn er heel erg blij om!
Het is geweldig. Zoiets moois, groots, hebben we nog niet gezien. Wat een
natuur!
Stel je voor, de karaoram
highway een weg die China en Pakistan verbind door ’s werelds grootste
mountainrange de Himalaya en de Karakoram. Hier staan geen kleintjes, hier
staan de groten der wereld. En wij rijden er door heen. Het is er echt
geweldig, je voelt je erg nietig als je aan de voet van zo’n reusachtige berg
staat. Het is dan ook een continue gevecht tussen weg en natuur. De weg is dan
ook regelmatig onbegaanbaar door landslides, overstromingen en vallende
rotsblokken. Op sommige dagen rijden we dan ook maar 100km in een dag. We
hebben ongeveer dik 300km op ruige gravel gereden. En de rest op
halve wegen. Maar dit is echt iets om nooit te vergeten!
Onze eindpunt was Gilgit,
een stadje in het midden van de KKH. Maar iets verderop blijkt de Hunza vallei
te liggen. Een van de mooiste vallein die er zijn. Maar ja, slechte weg etc.. We
kunnen onze nieuwschierigheid toch niet bedwingen en rijden naar de Hunza
vallei. De weg wederom compleet offroad, maar het resultaat fantastisch! Onze
campingplaats was omringd door de hoogste bergen ter wereld. We hebben een
prachtige gletsjer hike gemaakt op 4.000 meter hoogte, het jongste meer ter
wereld gezien doordat er een enorme landslide is geweest waardoor de de vallei is afgesloten en er een enorm meer ontstaan is. Dit meer is dan ook het eindpunt van
de weg, de Chinezen zijn alweer hard aan het bouwen maar dit is pas volgend jaar
gereed allemaal.
Sorry voor de foto’s, wij
kunnen er ook niks aan doen….
Liefs Maud & Martijn
