India: Banana pancakes en andere belangrijke zaken

maandag 28 maart 2011 10:44 Gepost door Maud en Martijn 10 reacties
Land: India
Totaal gereden km. 26.000

Na Delhi rijden we richting Agra, daar staat de Taj Mahal! Daar 's avonds aangekomen horen we dat ie de volgende dag dicht is, een dagje chillen in Agra dus. ’s Ochtends worden we wakker van een hoop geschreeuw en lawaai. (we staan op de parkeerplaats van de Taj). Als we naar buiten stappen worden overal om ons heen door lokalen cricket wedstrijden gespeeld. En wij staan midden in het speelveld!
De Taj Mahal zelf is erg indrukkwekkend, we zijn er zelfs om 5 uur voor opgestaan! Martijn dacht dat we dan de eerste zouden zijn…. NOT er stonden ongeveer 100 gekke toeristen voor ons in de rij.

6 uur 's ochtends en al zo actief

Na Agra zijn we doorgereden naar Mumbai. We hadden een probleempje met het carnet van de auto (een soort autopaspoort) en daar zit de Indiaanse ANWB die het probleem voor ons gefixt heeft. Onderweg bleek het carnet nog erg handig te zijn. We reden op de snelweg en inees ontstond er een gigantische file. 7000 tribal Indiers die demonstreerden en allemaal liepen ze op de snelweg. Ze liepen naar een stad 50 km verderop en niemand kwam er langs. Echte Indiers als het zijn werd er natuurlijk van alles geprobeerd om er maar langs te komen. Het zijn echt net mieren.. de 2-baansweg werd omgetoverd tot een 5 –baans voor ons, en een 1-baans voor de tegenliggers. Maar niemand kwam er langs.  Daar zit je dan, 40 graden midden op de dag in een file die zeker nog uren gaat duren. Wat doe je dan.. Martijn pakt het “carnet de passage” en gaat naar de baas van de demonstratie (we reden redelijk dicht achter de stoet). Hij laat het carnet zien, het ziet er erg officieel uit met allerlei stempels, en zegt dat we vandaag in Mumbai moeten aankomen anders hebben we echt een probleem met de douane papieren. En wat gebeurd er! Ze vinden het goed, we mogen door de km’s lange stoet mensen rijden. Een van de bazen klimt op de bus om bij de demonstranten aan te geven dat het goed is. Zo werkt dat dus in India… bluffen!

De demonstratie op de snelweg

Helaas heeft na Mumbai onze radiateur het begeven en na wat pogingen om het te fixen moeten we toch een nieuwe hebben. In heel India is het onderdeel niet te verkrijgen, en VW India kon ons niet helpen. Er moet echt een nieuwe uit Nederland komen. Gelukkig kunnen we met het provesorich in elkaar geknutselde lek nog wel rijden en de dag bij de lokale garage was weer een leuke sociale afwisseling.


Zielig he

Na 6 dagen in de hitte rijden komen we dan eindelijk aan in Agonda, het miniparadijsje in Goa. We staan direct aan het strand en het is echt genieten. De restaurants zijn geweldig en Martijn begint weer wat kilootjes aan te komen!
We staan hier nu ongeveer 2 weekjes en het is toch wel echt vakantie te noemen. Aangezien onze radiateur in Verna aankomt besluiten we na 10 dagen Agonda eens te kijken of er nog meer plaatsjes zijn daar in de buurt die de moeite waard zijn. We komen er achter dat het meeste van Goa net zo erg is als de costa del sols alleen dan met een hoop hippies (of wanna be hippies), Russen en teveel coole mensen. Dus snel weer terug naar het heerlijk rustige Agonda, zonder techno muziek en alle poespas.  


sja, de foto zegt genoeg he! Agonda beach

Onze visum aanvraag om overland door Myanmar te reizen is afgekeurd. We hadden nog wat hoop omdat we ons bij de ambassade in Delhi naar binnen gelult hadden en redelijk lang met de ambassadeur gepraat hebben. Maar helaas.. geen Myanmar. Natuurlijk hadden we er al een beetje rekening mee gehouden dus plan B (en C&D) lagen al klaar. Andere overlanders gaan vanuit Nepal naar Tibet, China en dan Laos in. Dat leek ons een geweldige optie. Alleen al het papierwerk blijkt 3 maanden te duren en das toch en kwart van de reis. Optie C was vanuit India verschepen en optie D vanuit Bangladesh verschepen. Na diverse shipping quotes opgevraagd te hebben is vanuit Bangladesh verschepen veruit het goedkoopst. Zodra we de radiateur binnen hebben rijden we naar Calcutta om daar de visums te regelen. Tot die tijd houden wij het nog wel even vol in Agonda! Cheers!


Ik wens, ik wens..... 
Natuurlijk hebben we weer wat fotoos!


grtz
M&M  

Incredible colourfull India

maandag 7 maart 2011 07:42 Gepost door Maud en Martijn 5 reacties

India
24.000km gereden

We zijn in India, incredible India. Dat kun je wel zeggen. Voor ons voelt het goed (op het verkeer na dan :-), na Iran en Pakistan, landen waar je toch heel anders reist en waar je toch bepaalde regels zijn, is India een verademing!

Het verschil was al zo duidelijk merkbaar bij de grensceremonie die elke avond plaatsvindt om 5 uur. Dit was trouwens echt bizar. 1500 Indiers tegen een paar honderd Pakistanen aan de andere kant. Voor de Indiers was het een feest, net een bollywood film, zingende, dansende Indiers die uitbundig "… Hindustan" schreeuwen tegen de pakistanen die ".... Pakistan" terug schreeuwen. En dan de militairen aan de Pakistaanse en Indische kant die zo hard mogelijk tegen elkaar schreeuwen. Een ceremonie met dus nog wel lichtelijk politieke invloeden.  

De tribune aan de India kant zat helemaal vol!

De eerste stad die we tegenkomen is Amritsar, waar de gouden tempel staat. Een supermooie tempel bekleed met 750 kilo goud! Daar komen we er ook achter dat in India de toeter nog meer gebruikt wordt (en echt nodig is!). Aangezien die van ons soms wat kuren heeft, vind Martijn dat we een nieuwe moeten kopen. Hop naar de toetershop… en ja hoor ze hebben er zat, hoeveel wil je er 3,4 nee 2 is wel goed. Nou ze doen het goed hoor!

De Gouden Tempel 

Na Amritsar rijden we naar het bergdorpje Mc Leod’s ganj, de huidige woonplaats van de Dalai Lama en zijn volgelingen (meeste vluchtelingen uit Tibet). We zien ook de eerste apen hier! Toch leuk dat we na 5 maanden nog steeds kunnen zeggen “ooo moet je dat eens zien” en dat we nog steeds verbaasd staan van alle nieuwe dingen die we tegen komen.

McLeod ganj met veel Tibetaanse invloeden 

Zo eens in de zoveel dagen moeten we onze drinkwatertank van de bus vullen. Dit doen we met 19 liter vaatjes. Het geeft alleen altijd erg veel bekijks, er staan altijd minstens 10 mensen mee te kijken als we dit doen. Laatst hoorden we dat ze dachten dat onze bus op water loopt, ze dachten dat we aan het tanken waren……hahaha…..was het maar zo!

de watertank vullen incl. publiek

Na wat bergdorpjes hadden we het gehad met de kou en gingen we op naar Delhi, een beetje angstig want het verkeer zou er drama zijn. Daar aangekomen was het echt zo anders dan we gedacht hadden, het verkeer viel erg mee. Het is een super stad, het is er wel druk maar we zijn inmiddels wat gewend en totaal niet verschrikkelijk. Istanbul was erger. Meevaller dus. In Delhi zijn we dan ook een week geweest, feestje gehad met John en Ellie, andere overlanders ontmoet, visa shit geregeld, geshopt in oud delhi, WK cricket match van Nederland tegen West-Indies bijgewoond. We wisten alleen niet dat een wedstrijd 7! uur kon duren… wel waar voor je geld dus. Ze hebben alleen bigtime verloren :-( maar het feestje wat de Indiers in het stadium bouwden was geweldig. Ze waren voor allebei, dus altijd feest.



We krijgen diverse malen de vraag “houden jullie het nog uit met elkaar in dat kleine busje 24-hours”, en “nog geen moment dat je naar huis wil”. Dus om de vele vragen te antwoorden… Naar huis dat is nog NOOIT bij ons op gekomen, dit is ons huis nu en zo voelt het ook echt. Tuurlijk hebben we wel eens mot, maar over het algemeen wordt je toch een stuk toleranter naar elkaar toe als je op 3 m2 leeft en 24 uur per dag bij elkaar bent. Dat moet ook wel anders is het lastig vol te houden. Maar het is een way of living. Gewoon minder zeuren en meer drinken is ons motto! Ach ja en een kritiek puntje blijft natuurlijk altijd kaartlezen en autorijden :-) Zoals Maud het zegt: "het is net als yoghurt, thuis eet je het niet als er klonten in zitten maar hier zet je je er overheen en eet je het gewoon....." (wijsheid van de dag)



Groetjes, M&M