Bye Bye Iran

zaterdag 1 januari 2011 13:57 Gepost door Maud en Martijn
Land: Iran
Km stand: 255.890

Nadat we de papoorten hebben opgehaal vertrekken we Vanuit Tehran weer zuidwaarts. Onderweg zegt Maud nonchalant: "Dat rijden is best wel saai, ik heb wel zin in wat actie". Een half uur later staan we bij een wegrestaurant en komen een Iraanse en Duitse familie tegen uit Tehran. Ze gaan woestijnkamperen met 2 Toyota Landcuisers en we worden uitgenodigt mee te gaan. We rijden 150 km waarvan 80 offroad. De volgende 2 dagen bivakeren we ver de woestijn in waar geen toerist meer komt en kamperen er met BBQ kebab, hausgemachte wein en gesmokkelde Amstel bij een groot kampvuur. Met de Toyota's crossen we flink door de hoge zandduinen terwijl ons busje toekijkt, Heerlijk! 'Zo genoeg actie Maud!' 

de crew, 2 landcruisers & ons bussie

Na onze dessert trip rijden we door naar Yazd waar we na een weekje weer es lekker kunnen douchen in Silk Road hotel. Het oude gedeelte van Yazd bestaat alleen maar uit mud-brick huisjes en is een bijzondere ervaring aangezien echt alles hier van gemaakt is. We struinen er relaxt door de smalle straatjes, kopen een mooie camelbag en babbelen veel met andere reizigers. Dit is voor het eerst dat we andere (niet Iraanse) toeristen tegenkomen in Iran.
lekker waterpijpie roken


Van Yazd rijden we via Persepolis naar Shiraz waar we Nick ontmoeten. Nick en zijn familie zijn zeer gastvrij. 3 Dagen logeren we er en we eten ons suf in lokale lekkernijen die moeders zelf maakt. Op eerste kerstdag rijden we samen met Nick en zijn broer de bergen in naar Mangoon waterfall en vandaar naar Lost Paradise. We hiken naar een zeer eenvoudig dorpje in de bergen waar verder geen weg naartoe loopt en krijgen walnoten en thee aangeboden. In het donker hiken we terug naar beneden waar onze volgende BBQ kebab op ons staat te wachten. Onze laatste halve liters Amstel hebben we voor eerste kerstdag bewaard en ze smaken heelijk.
Nick, Milad, Martijn & Maud; na een lange klim omhoog! 

Van Shiraz rijden we naar Kerman door grote vlaktes met hoge bergen. Onderweg begint het opeens te sneeuwen! en op 2de kerstdag hebben we toch nog een witte kerst.

en toch nog een witte kerst...

Na de sneeuwervaring rijden we door naar Bam, een stad die in 2003 door een mega earthqueake getroffen is en waarbij 40.000 doden zijn gevallen (1/3 van de gehele stad!). Als wij aankomen is het precies 7 jaar geleden, en de eigenaar van het hostel laat ons dan ook de begraafplaats zien. ook de toeristen trekpleister van Bam is totaal verwoest. Op dit moment wordt het dan ook ge dit gaat alleen nog jaren duren. In het hostel in Bam komen we Elli & John tegen uit Zweden, zij gaan ook naar Zahedan en we geven ze een lift. De weg van Bam naar Zahedan is onder escorte en we doen er dan ook bijna 8 uur over om 350 km te rijden. De escorte wordt continue gewisseld en de dag bestaat dus uit rijden, wachten, paspoorten laten zien, thee drinken en nog eens wachten. In
Zahedan hebben John & Elli via couchsurfing een adresje waar ze heen gaan en ook wij worden uitgenodigd door Masoud om bij zijn familie te verblijven. Hij laat ons een deel van de stad zien en we gaan mee naar zijn Iraanse klas die engels wil leren.
  
De Engelse klas van Masoud, samen met Elli & John
De volgende dag proberen we richting de grens te gaan maar eerst moeten we tanken. Niet zo moeilijk lijkt ons, dus wel... Omdat de doesel zo goedkoop is in Iran wordt er veel gesmokkeld naar Pakistan. Dus om aan diesel te komen heb je echt de kaart nodig die ze ons vergeten zijn te verkopen aan de grens. Uiteindelijk kost het ons 5 uur en 7 escortes! om in Zahedan diesel te krijgen. De grens kunnen we niet meer bereiken dus morgen maar weer proberen. De volgende dag staan we vroeg op zodat we de grens in ieder geval kunnen halen. Ook Elli & John rijden weer gezellig met ons mee! 11 escortes later zijn we bij de Pakistaanse grens! De escortes zijn nodig omdat het gebied waar we doorreizen veelvuldig gebruikt wordt voor drugssmokkel.
 
Iran we kunnen er een heel boek over schrijven... het is een megagroot land, met een grote diversiteit aan cultuur, bevolkingsgroepen, religie, traditie en dat merk je ook aan de mensen die we hebben gesproken. Geen enkele dag was voor ons hetzelfde. Alle mensen die we ontmoet hebben hebben zo allemaal een eigen verhaal, traditie, cultuur, religie en een eigen verhaal te vertellen, positief maar soms ook negatief. 
Iran heeft ons een onvergetelijke ervaring bezorgt waar we van genoten hebben, we komen zeker een keer terug! 

Natuurlijk hebben we weer foto's! vanwege het weinige internet hebben we er heeel veel :-) leuke bezigheid om bij te komen van de kater van oud & nieuw toch?? ;-)
We wensen iedereen een fantastisch nieuwjaar!


Liefs M&M



7 Response to "Bye Bye Iran"

  1. Tineke Huizing Says:

    Lieve M&M,

    Wat weer een mooie foto's en geweldige verhalen van jullie ervaringen en beleving onderweg.
    Geniet van iedere dag in 2011.
    Heel veel liefs van
    Jan & Tineke, poot van Boris

  2. Vladimir, Esther en Danko Says:

    Hooooi,

    Mooie en vooral bijzondere foto's! Wat fijn dat Puja de
    bus weer heeft schoongemaakt, zal wel nodig zijn na al
    die maanden haha, wat een schatje ook.
    Tja Iran staat niet echt hoog op ons lijstje, eerlijk gezegd maar wie weet...

    Jullie gaan in 2011 nog prachtige avonturen tegemoet en wij blijven ze met met veel plezier lezen!
    Kalm aan, geniet, pas goed op jezelf en elkaar & natuurlijk de beste wensen voor 2011!

    X Vladimir, Esther en Danko

  3. Anoniem Says:

    Hallo daar ver weg.
    Nog de beste wensen
    Ik heb weer van al die mooie foto's genoten.
    Groeten Tante Henny

  4. Anoniem Says:

    nu eerste dag van 2011 ,weer uit coma en aan de materialen ... op naar meer avonturen buzz vanuit jullie reis. Happy Aussie 2011 xx

    greetz de shoe

  5. Anoniem Says:

    M&m
    Wij wensen jullie veel goeds in het nieuwe jaar.
    Foto's zijn leuk, en maak er wat van. tot horens.Groet
    Cors kitty

  6. Ka Says:

    Sneeuw?! Zo grappig dat we de reis in de eerste weken/maanden in dezelfde richting zijn begonnen en dat we nu in enorm verschillende omgevingen zitten. Hier is sneeuw moeilijk voor te stellen. De kerstdagen en oud&nieuw waren dan ook een rare gewaarwording. Geweldig om jullie bus daar in de sneeuw te zien staan.
    We zitten momenteel in Kenia, bloedheet en droog. Een poosje vastgezeten in Addis Abeba, Ethiopie, omdat Nieks motor een onderdeel uit NL nodig had, maar we zijn weer op pad.
    Maud, ben je je hoofddoekje nog niet zat? Ik was blij toen we na Sudan Ethiopie in gingen, maar het was heel onwennig om weer in een 'hempie' te kunnen rondlopen.

    Geniet er nog van, we houden contact!

    Groetjes uit Marsabit, Kenia,

    Niek & Karin

  7. Anoniem Says:

    Hoi Maud en Martijn,

    Ik las van de week een verhaal over wereldfietsers die hun fiets hadden laten beschilderen bij een truckpainter in Pakistan. Een leuke manier om je steenslag bij te werken!

    Groet,

    Wouter

Een reactie posten